شناسایی تأثیر برخی ریسک فاکتورهای درونی و برونی بر میزان شیوع آسیب لیگامنت متقاطع قدامی فوتبالیست های حرفه ای دنیا

پارگی لیگامنت متقاطع قدامی یکی از متداولترین آسیب های رایج در فوتبالیست ها می باشد، لذا هدف از این تحقیق شناسایی تأثیر برخی ریسک فاکتورهای درونی و برونی بر میزان شیوع آسیب لیگـامنـت متقاطـع قـدامـی فوتبالیست های حرفه ای دنیا بود. بدین منظور 100 فوتبالیست حرفـه ای (میانگین± انحراف استاندارد: ســن 4.12± 25.05 سال، قد 0.06± 1.81 متر) از چند کشور که دچار آسیب لیگامنت متقاطع قدامی شده بودند ، به عنوان نمونه های تحقیق در نظر گرفته شدند. اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورهای درونی (پای برتر، قد، سن) و برونی (پست، بازی های خانگی و خارج از خانه، زمان های مختلف فصل، مسابقه و تمرین) از طریق بررسی پرونده های پزشکی، مصاحبه با پزشک تیم و هم چنین از دیتابیس های معتبر اینترنتی جمع آوری شد. برای آنالیز داده ها از آزمون خی دو با سطح معناداری(p<0.05) استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد شیوع آسیب لیگامنت صلیبی قدامی بین پست های مختلف به طور معناداری (2=24.8, p<0.05?) متفاوت بود، به طوری که هافبک ها بیشترین (38) و دروازه بان ها کمترین (6) تعداد آسیب را داشتند. میزان وقوع آسیب در پای برتر (52) بیشتر از پای غیر برتر (48) بود، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود(, p>0.050.16?2=). بازیکنان با قد 1.83- 1.79 متر بیشترین میزان آسیب (26) و بازیکنــان با قــد 1.73- 1.69 مترکمترین میزان آسیب (13) را داشتند. بین 5 گروه قد مورد نظر تفاوت معناداری یافت نشد(?2=7.5, p>0.05). آسیب های رخ داده در بازی های خارج از خانه (50.6 درصد) به طور غیر معناداری (?2=0.011, p>0.05) بیشتر از بازی های خانگی (49.4 درصد) بود. در اوایل فصل مسابقه آسیــب لیگامنت متقاطع قدامی (34) به طور معنــاداری (, p<0.0516.082=?) بیشتر از سایر زمان ها بود. تفاوت بین سنین مختلف در رابطه با آسیب لیگامنت متقاطع قــدامی معـنادار(, p<0.0546.242=?) بود، به طوریکه بازیکنان در سن 27-22 سالگی تعداد آسیب (50) بیشتری را به خود اختصاص دادند و در سن 39-34 سال کمترین (2) تعداد آسیـب را داشتند. آسیـب های زمـان مسابـقه (85) به طـور معنـاداری بیشـتر از زمـان تمـریـن (15) بود (, p<0.0546.242=?). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که هافبک ها بیشتر دچار آسیب لیگامنت متقاطع قدامی شدند. همچنین این آسیب در اوایل فصل بیشتر رخ داده بود و بازیکنان با سن 27-22 سال بیشتر مستعد آسیب بودند. در طول مسابقه آسیب لیگامنت متقاطع قدامی بیشتر از زمان تمرین بود. پای برتر، قد، بازی خانگی و خارج از خانه از نظر آماری به طور معناداری بر میزان شیوع آسیب لیگامنت متقاطع قدامی تأثیر نداشت. مربی، بازیکنان و کادر پزشکی باید به این نکات مهم برای طراحی برنامه پیشگیری توجه کنند تا آسیب لیگامنت متقاطع قدامی کمتر شود.